Dobry PR

Wysyłam drugi raz, bo list był za długi.Szanowny Panie Ministrze, nie pogratulowałam Panu wcześniej, ale nie miałam dostępu do Internetu. Przygłupy uważają te dziedzinę za nieważną, a ministerstwo za miejsce zsyłki dla tych, co to zasługują na uhonorowanie, tylko nie bardzo się do czegokolwiek nadają. Całe swoje życie (długie) napatrzyłam się na plejadę urzędników nie mających pojęcia, do czego kultura służy. Dlatego życzę Panu jak najlepiej, i to z wiarą, że będzie Pan potrafił zrobić wiele sensownych rzeczy w tej dziedzinie. Po wygranych wyborach byłam w euforii, chociaż podszytej strachem. Wprawdzie udało się dorżnąć watahy zabiliśmy ich śmiechem ale PiS pozostawił po sobie miny, które trzeba rozbroić. Teraz trzeba pracy, determinacji i szczęścia.I dobrego PR. Są rzeczy, które można zrobić szybko i małym kosztem, a ugruntują wizerunek, jakim się cieszycie. Np. sprzedać rządowe ośrodki wypoczynkowe liczne ekipy to zapowiadały, a jak się dorwały do władzy to zapominały; trzeba tylko zostawić jeden-dwa, taką rezydencję premiera, gdzie można zaprosić gościa na rozmowy w mniej sztywnym otoczeniu.Inna propozycja co jakiś czas czytam o kimś zasłużonym w czasach pierwszej Solidarności, który teraz żyje w nędzy; dać komuś takiemu coś w rodzaju dodatku kombatanckiego przecież nie będzie to zbyt kosztowne. Inna sprawa, podobna olimpijczycy mają zagwarantowaną specjalną emeryturę, która pozwala im żyć we względnym dobrobycie. A dlaczego medaliści MŚ nie są objęci takim samym systemem? Jak wiadomo sport wyczynowy zdrowia nie daje, a teraz wegetują gdzieś na obrzeżach życia, mimo, że przysparzali nam dokładnie takich samych wzruszeń co olimpijczycy. Nie ma ich tak wielu, by budżet się zawalił!Jest wiele takich spraw pozornie drobnych, mało ważnych, ale tworzących dobry klimat społeczny, prawdziwie w duchu solidarności (tej z małej litery).Pozdrawiam - Małgorzata Garncarek

2007-11-27, Małgorzata Garncarek